Φωτογραφίες όπως έχει το έθιμο την επόμενη μέρα δεν θα βγάζαμε. Και γιατί βαριόμασταν και γιατί φεύγαμε Δευτέρα για μήνα με το μέλι. Βιαστικά βγάλαμε κάποιες φωτογραφίες από αυτές με τις πόζες έξω από τα Άρλεκιν.
Φτάνει η ώρα της χαιρετούρας. Καλώς που είχα φέρει παντοφλίτσες κακώς γιατί στις φωτογραφίες φαίνομαι κοντή. Ένα δυο γάτοι περιφέρονταν στον κήπο. Ένα τεράστιο έντομο προσγειώθηκε στο νυφικό. Φάγαμε ήπιαμε. Καλά τα πήγαμε και εκεί.
Το δείπνο σαν όλα τα άλλα. Έπεσε και ο προβολέας του φωτογράφου (αφού σκόνταψε ένα παρανυφάκι) πάνω και μου έσπασαν τα ποτήρια μου. Χόρεψε ο κόσμος. Φάγαμε. Όσο προλάβαμε. J Μέχρι τον επόμενο γάμο της παρέας.
No comments:
Post a Comment